Buona navigazione con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
- Coniugazione completa di consolari consolari = consolari: Verbo deponente INFINITO Presente |
significato | |
Presente | |
consolari | consolare |
Coniugazione di: consolor, consolāris, , - , consolari coniugazione: 1 - transitivo - passiva (Ita) = consolarsi, (eng) = console,   (esp) = consolarse, darse paz, resignarse, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego me consolor tu te consolāris ille se consolātur nos nos consolāmur vos vos consolamĭni illi se consolantur | Io mi sono consolato, sono consolata... Tu ti sei consolato, sei consolata... Egli/Ella/Esso si è consolato, è consolata... Noi ci siamo consolati, siamo consolate... Voi vi siete consolati, siete consolate... Essi/Esse/Loro si sono consolati, sono consolate... |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
ego me consolābar tu te consolabāris ille se consolabātur nos nos consolabāmur vos vos consolabamini illi se consolabantur | Io mi ero consolato, ero consolata... Tu ti eri consolato, eri consolata... Egli/Ella/Esso si era consolato, era consolata... Noi ci eravamo consolati, eravamo consolate... Voi vi eravate consolati, eravate consolate... Essi/Esse/Loro si erano consolati, erano consolate... |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
ego me consolābor tu te consolabĕris ille se consolabĭtur nos nos consolabĭmur vos vos consolabimĭni illi se consolabuntur | Io mi sarò consolato, sarò consolata... Tu ti sarai consolato, sarai consolata... Egli/Ella/Esso si sarà consolato, sarà consolata... Noi ci saremo consolati, saremo consolate... Voi vi sarete consolati, sarete consolate... Essi/Esse/Loro si saranno consolati, saranno consolate... |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
ego me consoler tu te consoleris ille se consoletur nos nos consolemur vos vos consolemini illi se consolentur | Io mi sia consolato, sia consolata... Tu ti sia consolato, sia consolata... Egli/Ella/Esso si sia consolato, sia consolata... Noi ci siamo consolati, siamo consolate... Voi vi siate consolati, siate consolate... Essi/Esse/Loro si siano consolati, siano consolate... |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
ego me consolarer tu te consolareris ille se consolaretur nos nos consolaremur vos vos consolaremini illi se consolarentur | Io mi fossi consolato, fossi consolata... Tu ti fossi consolato, fossi consolata... Egli/Ella/Esso si fosse consolato, fosse consolata... Noi ci fossimo consolati, fossimo consolate... Voi vi foste consolati, foste consolate... Essi/Esse/Loro si fossero consolati, fossero consolate... |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
ego me consolarer tu te consolareris ille se consolaretur nos nos consolaremur vos vos consolaremini illi se consolarentur | Io mi sarei consolato, sarei consolata... Tu ti saresti consolato, saresti consolata... Egli/Ella/Esso si sarebbe consolato, sarebbe consolata... Noi ci saremmo consolati, saremmo consolate... Voi vi sareste consolati, sareste consolate... Essi/Esse/Loro si sarebbero consolati, sarebbero consolate... |
INFINITO | |
Presente | |
consolari | essere consolato, essere consolata... |
INFINITO | |
INFINITO | |
GERUNDIVO | |
Maschile | da consolarsi |
Singolare | Plurale |
Nom.consolandus Gen.consolandi Dat.consolando Acc.consolandum Voc.consolande Abl.consolando | consolandi consolandorum consolandis consolandos consolandi consolandis |
Femminile | |
Nom.consolanda Gen.consolandae Dat.consolandae Acc.consolandam Voc.consolanda Abl.consolanda | consolandae consolandarum consolandis consolandas consolandae consolandis |
Neutro | |
Nom.consolandum Gen.consolandi Dat.consolando Acc.consolandum Voc.consolandum Abl.consolando | consolanda consolandorum consolandis consolanda consolanda consolandis |
- Coniugazione completa di consolare Forma attiva |
Coniugazione di: consolor, consolāris, consolatus sum, consolata sum, consolatum sum..., - , consolari coniugazione: 1 - transitivo - deponente (Ita) = consolare, (eng) = comfort, solace, console, solace, alleviate,   (esp) = consolar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego consolor tu consolāris ille consolātur nos consolāmur vos consolamĭni illi consolantur | Io consolo Tu consoli Egli/Ella/Esso consola Noi consoliamo Voi consolate Essi/Esse/Loro consolano |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
ego consolābar tu consolabāris ille consolabātur nos consolabāmur vos consolabamini illi consolabantur | Io consolavo Tu consolavi Egli/Ella/Esso consolava Noi consolavamo Voi consolavate Essi/Esse/Loro consolavano |
INDICATIVO | |
Perfetto | |
ego consolatus sum, consolata sum, consolatum sum... tu consolatus es, consolata es, consolatum es... ille consolatus est, consolata est, consolatum est... nos consolati sumus, consolatae sumus, consolata sumus... vos consolati estis, consolatae estis, consolata estis... illi consolati sunt, consolatae sunt, consolata sunt... | Io consolai Tu consolasti Egli/Ella/Esso consolò Noi consolammo Voi consolaste Essi/Esse/Loro consolarono |
INDICATIVO | |
Passato prossimo | |
ego consolatus sum, consolata sum, consolatum sum... tu consolatus es, consolata es, consolatum es... ille consolatus est, consolata est, consolatum est... nos consolati sumus, consolatae sumus, consolata sumus... vos consolati estis, consolatae estis, consolata estis... illi consolati sunt, consolatae sunt, consolata sunt... | Io ho consolato Tu hai consolato Egli/Ella/Esso ha consolato Noi abbiamo consolato Voi avete consolato Essi/Esse/Loro hanno consolato |
INDICATIVO | |
Trapassato prossimo | |
ego consolatus eram, consolata eram, consolatum eram... tu consolatus eras, consolata eras, consolatum eras... ille consolatus erat, consolata erat, consolatum erat... nos consolati erāmus, consolatae eramus, consolata eramus... vos consolati erātis, consolatae eratis, consolata eratis... illi consolati erant, consolatae erant, consolata erant... | Io avevo consolato Tu avevi consolato Egli/Ella/Esso aveva consolato Noi avevamo consolato Voi avevate consolato Essi/Esse/Loro avevano consolato |
INDICATIVO | |
Trapassato remoto | |
ego consolatus sum, consolata sum, consolatum sum... tu consolatus es, consolata es, consolatum es... ille consolatus est, consolata est, consolatum est... nos consolati sumus, consolatae sumus, consolata sumus... vos consolati estis, consolatae estis, consolata estis... illi consolati sunt, consolatae sunt, consolata sunt... | Io ebbi consolato Tu avesti consolato Egli/Ella/Esso ebbe consolato Noi avemmo consolato Voi aveste consolato Essi/Esse/Loro ebbero consolato |
INDICATIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego consolatus eram, consolata eram, consolatum eram... tu consolatus eras, consolata eras, consolatum eras... ille consolatus erat, consolata erat, consolatum erat... nos consolati erāmus, consolatae eramus, consolata eramus... vos consolati erātis, consolatae eratis, consolata eratis... illi consolati erant, consolatae erant, consolata erant... | Io avevo consolato Tu avevi consolato Egli/Ella/Esso aveva consolato Noi avevamo consolato Voi avevate consolato Essi/Esse/Loro avevano consolato |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
ego consolābor tu consolabĕris ille consolabĭtur nos consolabĭmur vos consolabimĭni illi consolabuntur | Io consolerò Tu consolerai Egli/Ella/Esso consolerà Noi consoleremo Voi consolerete Essi/Esse/Loro consoleranno |
INDICATIVO | |
Futuro anteriore | |
ego consolatus ero, consolata ero, consolatum ero... tu consolatus eris, consolata eris, consolatum eris... ille consolatus erit, consolata erit, consolatum erit... nos consolati erimus, consolatae erimus, consolata erimus... vos consolati erĭtis, consolatae eritis, consolata eritis... illi consolati erunt, consolatae erunt, consolata erunt... | Io avrò consolato Tu avrai consolato Egli/Ella/Esso avrà consolato Noi avremo consolato Voi avrete consolato Essi/Esse/Loro avranno consolato |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
ego consoler tu consolēris ille consolētur nos consolēmur vos consolemĭni illi consolentur | Io consoli Tu consoli Egli/Ella/Esso consoli Noi consoliamo Voi consoliate Essi/Esse/Loro consolino |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
ego consolarer tu consolarēris ille consolarētur nos consolarēmur vos consolaremĭni illi consolarentur | Io consolassi Tu consolassi Egli/Ella/Esso consolasse Noi consolassimo Voi consolaste Essi/Esse/Loro consolassero |
CONGIUNTIVO | |
Perfetto | |
ego consolatus sim, consolata sim, consolatum sim... tu consolatus sis, consolata sis, consolatum sis... ille consolatus sit, consolata sit, consolatum sit... nos consolati simus, consolatae simus, consolata simus... vos consolati sitis, consolatae sitis, consolata sitis... illi consolati sint, consolatae sint, consolata sint... | Io abbia consolato Tu abbia consolato Egli/Ella/Esso abbia consolato Noi abbiamo consolato Voi abbiate consolato Essi/Esse/Loro abbiano consolato |
CONGIUNTIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego consolatus essem, consolata essem, consolatum essem... tu consolatus esses, consolata esses, consolatum esses... ille consolatus esset, consolata esset, consolatum esset... nos consolatessēmus, consolatae essemus, consolata essemus... vos consolatessētis, consolatae essetis, consolata essetis... illi consolati essent, consolatae essent, consolata essent... | Io avessi consolato Tu avessi consolato Egli/Ella/Esso avesse consolato Noi avessimo consolato Voi aveste consolato Essi/Esse/Loro avessero consolato |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
ego consolarer tu consolarēris ille consolarētur nos consolarēmur vos consolaremĭni illi consolarentur | Io consolerei Tu consoleresti Egli/Ella/Esso consolerebbe Noi consoleremmo Voi consolereste Essi/Esse/Loro consolerebbero |
CONDIZIONALE | |
Passato | |
ego consolatus essem, consolata essem, consolatum essem... tu consolatus esses, consolata esses, consolatum esses... ille consolatus esset, consolata esset, consolatum esset... nos consolatessēmus, consolatae essemus, consolata essemus... vos consolatessētis, consolatae essetis, consolata essetis... illi consolati essent, consolatae essent, consolata essent... | Io avrei consolato Tu avresti consolato Egli/Ella/Esso avrebbe consolato Noi avremmo consolato Voi avreste consolato Essi/Esse/Loro avrebbero consolato |
IMPERATIVO | |
Presente | |
consolāre consolamĭni Futuro | consola consolate |
INFINITO | |
Presente | |
consolari | consolare |
INFINITO | |
Perfetto | |
consolatum esse, consolatam esse, consolatum esse, consolatos esse, consolatas esse, consolata esse... | avere consolato |
INFINITO | |
Futuro | |
consolaturum esse, consolaturam esse, consolaturum esse, consolaturos esse, consolaturas esse, consolatura esse... | essere per consolare |
GERUNDIO | |
consolandi, consolando, consolandum, consolando... | di consolare ad a consolare consolare da, con.. consolare |
GERUNDIVO | |
Maschile | da consolarsi |
Singolare | Plurale |
Nom.consolandus Gen.consolandi Dat.consolando Acc.consolandum Voc.consolande Abl.consolando | consolandi consolandorum consolandis consolandos consolandi consolandis |
Femminile | |
Nom.consolanda Gen.consolandae Dat.consolandae Acc.consolandam Voc.consolanda Abl.consolanda | consolandae consolandarum consolandis consolandas consolandae consolandis |
Neutro | |
Nom.consolandum Gen.consolandi Dat.consolando Acc.consolandum Voc.consolandum Abl.consolando | consolanda consolandorum consolandis consolanda consolanda consolandis |
SUPINO | |
consolatum | a/ad consolare |
consolatu | da consolare |
PARTICIPIO | significato |
Presente | che consola |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.consolans Gen.consolantis Dat.consolanti Acc.consolantem Voc.consolans Abl.consolante | consolantes consolantium consolantibus consolantes consolantes consolantibus |
Femminile | |
Nom.consolans Gen.consolantis Dat.consolanti Acc.consolantem Voc.consolans Abl.consolante | consolantes consolantium consolantibus consolantes consolantes consolantibus |
Neutro | |
Nom.consolans Gen.consolantis Dat.consolanti Acc.consolans Voc.consolans Abl.consolante | consolantia consolantium consolantibus consolantia consolantia consolantibus |
PARTICIPIO | significato |
Perfetto | consolato, consolati... |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.consolatus Gen.consolati Dat.consolato Acc.consolatum Voc.consolate Abl.consolato | consolati consolatorum consolatis consolatos consolati consolatis |
Femminile | |
Nom.consolata Gen.consolatae Dat.consolatae Acc.consolatam Voc.consolata Abl.consolata | consolatae consolatarum consolatis consolatas consolatae consolatis |
Neutro | |
Nom.consolatum Gen.consolati Dat.consolato Acc.consolatum Voc.consolatum Abl.consolato | consolata consolatorum consolatis consolata consolata consolatis |
PARTICIPIO | significato |
Futuro | che consolerà |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.consolaturus Gen.consolaturi Dat.consolaturo Acc.consolaturum Voc.consolature Abl.consolaturo | consolaturi consolaturorum consolaturis consolaturos consolaturi consolaturis |
Femminile | |
Nom.consolatura Gen.consolaturae Dat.consolaturae Acc.consolaturam Voc.consolatura Abl.consolatura | consolaturae consolaturarum consolaturis consolaturas consolaturae consolaturis |
Neutro | |
Nom.consolaturum Gen.consolaturi Dat.consolaturo Acc.consolaturum Voc.consolaturum Abl.consolaturo | consolatura consolaturorum consolaturis consolatura consolatura consolaturis |